Voorbeelden van enkele typen van gitaren:
Klassieke gitaar of Spaanse gitaar. Een gitaar met nylon snaren (vroeger darmsnaren) en de bassnaren met metaalomsponnen zijdevezels.
Elektrische gitaar: elektrische gitaren hebben een massieve kast, en brengen nauwelijks geluid voort zonder versterker. Elektromagnetische elementen' of 'pickups') zetten de trilling van de stalen snaren om naar elektrische signalen die via een kabel of zender worden doorgegeven naar een versterker. Deze gitaar wordt veel gebruikt in de blues en de rock 'n' roll, en daarnaast in genres als metal, ska, punk, rock en hardrock. De elektrische gitaar is vrijwel tegelijkertijd uitgevonden doorLes Paul en Leo Fender.
12-snarige gitaar: steelstring-gitaar met 6 dubbele stalen snaren. Deze wordt voornamelijk gebruikt in folk en rock 'n' roll. De snaren zijn ofwel paarsgewijs hetzelfde gestemd (de bovenste twee) of een octaaf verschillend (de rest).
Western gitaar:
De steelstring-gitaar is een akoestische gitaar met stalen snaren, niet te verwarren met de lap steel gitaar. Evenals de Spaanse gitaar heeft de steelstring gitaar 6 snaren. Andere veel gebruikte benamingen zijn western-gitaar en flattop gitaar. Als het instrument aangeduid wordt met akoestische gitaar wordt dat meestal bedoeld in tegenstelling tot de elektrische gitaar.
De steelstringgitaar heeft doorgaans een vlak bovenblad (in de VS wordt hij ook wel flattop genoemd). Als het bovenblad gewelfd is, is dat meestal ook bij het achterblad het geval en spreekt men van archtop. Deze archtopgitaren worden meestal elektrisch versterkt, omdat het akoestische geluid vanwege de dikte van het gebruikte materiaal kwalitatief minder is.
De achter- en zijkanten van steelstrings van hoge kwaliteit, zijn vaak uit Oostindisch- of Braziliaans palissander (rosewood) vervaardigd, soms van esdoorn (maple). Minder duur wordt het als de gitaarbouwer kiest voor mahonie; de kwaliteit van de gitaar kan dan nog goed zijn. De achterkanten kunnen twee- of driedelig zijn en zelfs vervaardigd zijn van synthetische materialen (zie Ovation). Ook de manier waarop de klankkast verstevigd wordt speelt een rol bij het geluid dat de gitaar voortbrengt.
Steelstringgitaren zijn er in vele vormen en maten. Anders dan bij de klassieke gitaar, waar de vormgeving meestal zeer traditioneel is, is het in de wereld van de steelstringgitaar zeer gebruikelijk te experimenteren met materialen, vormen en constructies. Dit zorgt voor een grote verscheidenheid aan instrumenten, waardoor de beginner door de bomen het bos vaak niet meer ziet. Een steelstringgitaar met 12 snaren staat bekend als 12-snarige gitaar. Alle 6 de snaren zijn dubbel uitgevoerd, waarbij iedere snaar er een snaar direct naast krijgt die een octaaf hoger is. Dat veroorzaakt een rijker geluid. Een enkele keer worden steelstringgitaren met bijvoorbeeld 7 (of een ander afwijkend aantal) snaren gemaakt.
Drie veel voorkomende modellen zijn de dreadnought, een standaard westerngitaar en de jumbo, een grotere gitaar met meer volume. Voor foto, zie bijlage
